‘Ik heb Maria Izabel vijf jaar geleden ontmoet. Ik was op bezoek bij een vriend die samen met zijn vrouw in Brazilië woont, in een stadje zo’n honderddertig kilometer ten zuiden van Sao Paulo. Pilar do Sul, heet het daar. Maria Izabel is een vriendin van de vrouw van mijn vriend. Ik zag haar en het was liefde op het eerste gezicht. Ik was alleen, zij was alleen… De rest ging vanzelf.’

‘Het was wel midden in coronatijd, dus we konden nog niet veel reizen. We hebben heel veel gepraat via whatsapp en facetime. Zij is een paar keer hier in Nederland geweest, steeds voor de maximaal toegestane negentig dagen. En ik bij haar in Brazilië. Zo heeft onze relatie zich verdiept. Ze heeft me voorgesteld aan haar grote familie. En ik heb ervaren hoe mooi het leven in Brazilië is. Zo anders dan in het drukke Amsterdam waar ik werk. Zo relaxed… In de tijd dat ik er was, heb ik Nederland geen seconde gemist. Integendeel, ik ben niet alleen verliefd op Maria Izabel maar ook op Brazilië. Vorig jaar juni zijn we getrouwd. In Nederland, dat wel.'

‘Het plan is duidelijk: ik wil met haar in Brazilië gaan wonen, in Pilar do Sul. Ik heb contact met Rail & OV gehad en ik weet dat ik mijn pensioen tien jaar voor mijn AOW-datum kan laten ingaan. En dan ziet het er financieel nog goed uit. Het leven in Brazilië is een heel stuk goedkoper. En ik verkoop natuurlijk mijn huis hier in Nederland. Mijn vrouw heeft twee volwassen dochters, maar ik heb geen kinderen. Ik kan dus makkelijker weg. Ik werk nu veertig jaar en ik heb gezien dat vrienden hun pensioen niet haalden. Dus waarom wachten?’

‘Vorig jaar zijn we in ons stadje in Brazilië tegen een mooie plek aangelopen. Daar hebben we een nieuw huis laten bouwen. Op de tuin na is het helemaal af. Het ligt aan de rand van de stad met 24.000 inwoners. Nee geen compound met hekken eromheen, dat wil ik niet. Ik heb juist heel veel zin om te integreren in het sociale leven daar. Mijn Portugees is nu nog niet geweldig, maar daar ga ik alles aan doen. Het wachten is nu op de papieren van de Braziliaanse overheid. Ze zijn daar nogal bureaucratisch, dus het zal wel volgend jaar worden. Dus tot die tijd woon ik nog hier en werk ik door bij NS. Helemaal niet erg, want ik vind mijn werk als monteur nog steeds enorm leuk. Maar eerlijk is eerlijk, ik kijk er echt naar uit.’